Kırmızı Başlıklı Kız

Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, küçük ve şirin bir köyde Kırmızı Başlıklı Kız adında sevimli bir kız yaşarmış. Büyükannesinin ona ördüğü kırmızı başlıklı pelerini giymeyi çok severmiş ve bu yüzden herkes ona “Kırmızı Başlıklı Kız” dermiş. Bir gün, annesi ona büyükannesi için taze yapılmış bir sepet dolusu yemek ve tatlı hazırlamış.

“Sevgili kızım,” demiş annesi, “Büyükannen hasta ve ona bu yemekleri götürmelisin. Ancak, ormanın içinden geçerken dikkatli ol ve kimseyle konuşma.” Kırmızı Başlıklı Kız annesinin öğüdünü dinlemiş ve büyük bir sevinçle yola koyulmuş.

Kırmızı Başlıklı Kız ormanda yürürken, çiçeklerle dolu bir çayıra gelmiş. “Büyükanneme güzel çiçekler toplamalıyım,” diye düşünmüş ve çiçekleri toplamaya başlamış. Tam o sırada, sinsi ve kurnaz kurt Kırmızı Başlıklı Kız’ı fark etmiş. Kurt, kızı sessizce izlerken planlar kurmuş.

Kurt, Kırmızı Başlıklı Kız’a yaklaşarak nazikçe sormuş, “Merhaba küçük kız, nereye gidiyorsun?” Kırmızı Başlıklı Kız, annesinin öğüdünü unutarak kurda cevap vermiş, “Büyükanneme gidiyorum, o hasta ve ona yiyecekler götürüyorum.”

Kurnaz kurt, bu bilgiyi duyunca hemen büyükannenin evine gitmeye karar vermiş. “O halde hoşça kal,” demiş kurt ve hızlıca ormanın derinliklerine doğru koşmuş. Kısa süre sonra büyükannenin evine ulaşmış ve kapıyı çalmış.

Büyükannesi kapıyı açar açmaz kurt, onu dolaba saklamış ve büyükannenin kıyafetlerini giyerek yatağına yatmış. Bir süre sonra Kırmızı Başlıklı Kız, çiçekleri toplayıp büyükannesinin evine gelmiş. Kapıyı çalmış ve içeri girmiş.

“Büyükanne, sana yemekler getirdim,” demiş Kırmızı Başlıklı Kız. Kurt, büyükannenin sesini taklit ederek, “Teşekkür ederim sevgili torunum, yanıma gel,” demiş.

Kırmızı Başlıklı Kız, büyükannesine yaklaşmış ama bir gariplik sezinlemiş. “Büyükanne, ne büyük kulakların var,” demiş. Kurt, “Seni daha iyi duyabilmek için,” diye yanıtlamış.

“Ve ne büyük gözlerin var,” demiş Kırmızı Başlıklı Kız. Kurt, “Seni daha iyi görebilmek için,” diye yanıtlamış.

“Ve ne büyük dişlerin var,” demiş Kırmızı Başlıklı Kız. Kurt, “Seni daha iyi yiyebilmek için,” demiş ve Kırmızı Başlıklı Kız’a doğru atılmış.

Tam o sırada, ormandan geçmekte olan cesur bir avcı, büyükannenin evinden gelen sesleri duymuş. Hemen eve koşmuş ve içeri girmiş. Kurnaz kurdu yakalamış ve büyükannesi ile Kırmızı Başlıklı Kız’ı kurtarmış. Büyükannesi dolaptan çıkmış ve torununa sarılmış. Kırmızı Başlıklı Kız, korkusunu atlattıktan sonra büyükannesine güzel çiçekleri ve getirdiği yiyecekleri vermiş.

Avcı, kurdu uzaklara götürmüş ve ormanın hayvanlarına zarar vermemesi için onu bir daha gelmeyeceği bir yere bırakmış. Kırmızı Başlıklı Kız, büyükannesiyle birlikte güven içinde yemeklerini yemişler ve o günden sonra annesinin öğütlerini hiç unutmamış. Ormandan geçerken daima dikkatli olmuş ve kimseyle konuşmamış.

Ve böylece, Kırmızı Başlıklı Kız ve büyükannesi huzur içinde yaşamışlar. Köyde herkes, Kırmızı Başlıklı Kız’ın cesaretini ve avcının kahramanlığını konuşmuş.

İşte böyle, Kırmızı Başlıklı Kız’ın klasik masalı sona ermiş. Masalın verdiği ders ise, her zaman büyüklerimizin öğütlerini dinlememiz gerektiğidir. 🌳🐺👧